Iedereen ondernemend
Wanneer je ZTalks Magazine opent, wordt de doelgroep van deze ‘analoge’ versie je direct duidelijk: “het eerste echte lifestyle-magazine voor de ondernemende zzp’er.” De ondernemende zzp’er… Is dat geen pleonasme? Anders gesteld: bestaat er ook zoiets als een niet-ondernemende zzp’er?
Als we de Belastingdienst mogen geloven niet. Voldoe je als zzp’er aan een aantal simpele voorwaarden, dan word je al als ondernemer voor de inkomstenbelasting (IB-ondernemer) gezien. Echter, we weten ook dat veel zzp’ers weinig ambitieus zijn wanneer het gaat om innovativiteit of groei. Het aannemen van één of meerdere werknemers is bij hen vaak ook niet aan de orde. Nee, continuïteit is prima. Een deel van hen voert zelfs exact dezelfde taken uit als toen ze nog in loondienst waren.
Tegenover deze groep ‘luie’ zzp’ers staat een grote groep ondernemende werknemers, geschat op ruim een half miljoen Nederlanders, die bijvoorbeeld nieuwe producten ontwikkelt voor hun werkgever. De banencreatie die daarmee gepaard gaat, maakt hen feitelijk ondernemender dan veel zzp’ers.
Het fiscale onderscheid tussen ondernemer en werknemer is dan ook te scherp. Men is niet het één of het ander. Om nog maar te zwijgen van personen die hun werkweek vullen met meerdere (parttime) banen – combibanen, stapelbanen, multi-jobbing, – óf met een eigen bedrijfje naast een reguliere baan. Er zijn ongeveer 600.000 Nederlanders die als zzp’er bijverdienen, aldus het CBS. Ik zie hierbij een ambtenaar met muzikale aanleg voor me. Tijdens kantooruren verzonken in beleidsstukken, in het weekend lesgevend aan tieners over hoe je een instrument dient te bespelen. Of wat dacht u van een accountant die in de avonduren een eigen webshop runt?
De manier waarop we tegenwoordig werk organiseren, verdient dus een andere benadering. Ik spreek met betrekking tot alle Nederlanders die arbeidstaken verrichten liever van werkenden, ongeacht de contractvorm(en) waaronder deze taken worden verricht. Voor de ondernemende zzp’er zijn dit veelal creatieve en innovatieve taken met een grote toegevoegde waarde voor de opdrachtgever. Het gaat hier om u, de lezer van dit stuk.
Ook van werknemers wordt in toenemende mate verlangd dat ze ondernemende activiteiten ontplooien. In dat licht werd ik onlangs gerustgesteld door Muhammad Yunus, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede in 2006. Tijdens het Social Entrepreneurship Festival in Utrecht zei hij: “We zijn allemaal ondernemers; dat zit in ons DNA.”